سامسونگ هفته گذشته از عرضه میان‌رده‌های جدید خود، گلکسی A56، A36 و A26، با رابط کاربری One UI 7 مبتنی بر اندروید ۱۵ خبر داد. این در حالی است که پرچم‌داران قدیمی‌تر سامسونگ، حتی مدل‌های سال گذشته، باید مدت طولانی‌تری برای دریافت نسخه نهایی و پایدار One UI 7 منتظر بمانند. این موضوع سوالی منطقی را مطرح می‌کند: چرا دستگاه‌های جدیدتر و ارزان‌تر نسبت به مدل‌های رده‌بالا در اولویت قرار می‌گیرند؟
این موضوع برخلاف منطق معمول به نظر می‌رسد. معمولاً انتظار می‌رود شرکت‌ها دستگاه‌های پرچم‌دار خود را که پیشرفته‌ترین فناوری و نوآوری‌های برند را به نمایش می‌گذارند، در اولویت قرار دهند. اما در زمینه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری، واقعیت پیچیده‌تر است.
یکی از عوامل مهم، تنوع بالای سبد محصولات سامسونگ است. هر مدل، به‌ویژه پرچم‌داران، دارای مشخصات سخت‌افزاری منحصر به فردی است. این امر مستلزم آن است که هر به‌روزرسانی نرم‌افزاری به طور دقیق برای هر دستگاه خاص سفارشی‌سازی و آزمایش شود تا عملکرد و پایداری بهینه تضمین شود. گوشی‌های پرچم‌دار با سیستم‌های پیچیده و ویژگی‌های پیشرفته خود، نسبت به میان‌رده‌ها، به فرآیند آزمایش گسترده‌تر و دقیق‌تری نیاز دارند.
جدول زمانی توسعه به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری نیز عامل مهم دیگری است. هنگامی که نسخه جدید اندروید منتشر می‌شود، تولیدکنندگان وظیفه پیچیده تطبیق رابط‌های کاربری سفارشی خود، مانند One UI، با سیستم عامل جدید را آغاز می‌کنند. این کار شامل ادغام ویژگی‌های جدید، اطمینان از سازگاری با برنامه‌های موجود و رفع اشکالات احتمالی است. پیچیدگی این فرآیند با تعداد ویژگی‌ها و پیچیدگی سخت‌افزار دستگاه به طور تصاعدی افزایش می‌یابد.
جالب اینجاست که برخی از دستگاه‌های میان‌رده ممکن است با نسخه‌های نرم‌افزاری جدیدی که از قبل در چرخه توسعه آن‌ها ادغام شده است، عرضه شوند. این امر می‌تواند روند کار را ساده‌تر کند، زیرا نرم‌افزار از همان ابتدا برای سخت‌افزار خاص بهینه شده است. در مقابل، پرچم‌داران قدیمی‌تر نیاز دارند که نرم‌افزار جدید با سیستم‌های موجود آن‌ها تطبیق داده شود، فرآیندی که به طور اجتناب‌ناپذیری زمان و منابع بیشتری را مصرف می‌کند.
علاوه بر ویژگی‌های جدید، به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری شامل وصله‌های امنیتی حیاتی و بهبود عملکرد نیز می‌شوند. این به‌روزرسانی‌ها برای حفظ امنیت و عملکرد دستگاه‌ها ضروری هستند. تولیدکنندگان ممکن است به‌روزرسانی‌های امنیتی را برای دستگاه‌های جدیدتر در اولویت قرار دهند تا از آن‌ها در برابر آخرین تهدیدات محافظت کنند.
تفاوت‌های سخت‌افزاری بین گوشی‌های پرچم‌دار و میان‌رده نیز نقش قابل توجهی ایفا می‌کند. دستگاه‌های پرچم‌دار به پردازنده‌های رده‌بالا، دوربین‌های با وضوح بالا و نمایشگرهای پیشرفته مجهز هستند. این سخت‌افزار پیچیده نیاز به آزمایش گسترده دارد تا از بهینه‌سازی نرم‌افزاری یکپارچه اطمینان حاصل شود. گوشی‌های میان‌رده ممکن است از اجزای سخت‌افزاری رایج‌تری استفاده کنند که می‌تواند نیاز به بهینه‌سازی گسترده را کاهش دهد.
با تمام ملاحظات ذکر شده، به نظر می‌رسد هدف اصلی سامسونگ از عرضه دستگاه‌های جدید با آخرین نرم‌افزار، ایجاد هیجان و افزایش فروش در بازار رقابتی است. با برجسته کردن آخرین ویژگی‌ها در مدل‌های میان‌رده، آن‌ها می‌توانند مخاطبان گسترده‌تری را جذب کرده و تعهد برند به نوآوری در سطوح قیمتی مختلف را به نمایش بگذارند.
انتظار برای نسخه نهایی اندروید ۱۵ در پرچم‌داران قدیمی‌تر سامسونگ قطعاً ناامیدکننده بوده است. درک احساس ناامیدی زمانی که دستگاه‌های جدیدتر و ارزان‌تر نرم‌افزار جدید را قبل از مدل‌های رده‌بالای شما دریافت می‌کنند، قابل درک است. با این حال، انتظار می‌رود One UI 8 زودتر از حد معمول عرضه شود و روند انتشار سریع‌تری داشته باشد، بنابراین امیدواریم سال آینده نیازی به نگرانی در مورد این مسائل نباشد.
با این حال، برای کسانی که سال گذشته هزینه زیادی برای دستگاه‌های پرچم‌دار خود پرداخت کرده‌اند و وعده به‌روزرسانی‌های به موقع به آن‌ها داده شده بود، اتفاقی که امسال با One UI 7 رخ داد، توسط بسیاری به عنوان “سیلی به صورت” تلقی شده است. به نظر می‌رسد سامسونگ به‌روزرسانی‌ها را به منظور اولویت‌بندی فروش دستگاه‌های جدیدتر، با توجه به فقدان ویژگی‌های جدید واقعاً هیجان‌انگیز (به غیر از هوش مصنوعی)، به تعویق انداخته است. این یک وضعیت دشوار است و من فقط امیدوارم سامسونگ سال آینده برای بازگرداندن اعتماد مصرف‌کنندگان اقدام کند.
اخبار تکنولوژی را در مجله خبری آپلود پیگیری کنید.
